Το ‘’ταξίδι ‘’ ξεκινάει ξανά ! Αυτή την φορά προετοιμασμένος πιο καλά, σε σχέση με την προηγούμενη φορά. Εντόπισα τα λάθη που είχα κάνει, τα διόρθωσα και τώρα βρίσκομαι μπροστά σε μία ακόμη αναμέτρηση με τον εαυτό μου!!
Πριν αρχίσω να περιγράφω τον αγώνα μου, θα ήθελα να συγχαρώ, μέσα από την καρδιά μου, τους υπέροχους Εθελοντές, την ΕΛΑΣ, το ΕΚΑΒ, την Διοργάνωση και όσοι συντέλεσαν στην διεξαγωγή ενός ακόμη Σπαρτάθλου !
Ξεχωριστές ευχαριστίες να δώσω στους φωτογράφους, στην Λέσχη Φωτογραφίας Σπάρτης που κάλυπταν τον αγώνα από την αρχή, από τον χώρο εκκίνησης ,μέχρι και την επόμενη ημέρα του αγώνα. (Διάβασα κάπου ότι έβγαλαν γύρω στις 6000 φωτογραφίες !!!) . ‘’ Παραφυλούσαν’’ , σε απρόσμενα σημεία και σε ανύποπτο χρόνο,, νύχτα κ μέρα, να πιάσουν την στιγμή, να την κλείσουν με ένα ‘’κλικ’’ !!
Ιδιαιτέρως θέλω να συγχαρώ όλους όσοι έτρεξαν στον αγώνα, ασχέτως αν κατάφεραν να φτάσουν ως τον πολυπόθητο τερματισμό η όχι. Σε τέτοιους αγώνες, σημασία έχει το ταξίδι πιστεύω …
Φυσικά, ευχαριστώ πάρα πολύ, όλους εσάς !! Που με νοιαζόσαστε, που με παρακολουθούσατε σε κάθε μου βήμα σχεδόν, μέρα και νύχτα… που τηλεφωνούσατε οποιαδήποτε ώρα. Και αγωνιούσατε!! Μου δίνατε τρομερή ενέργεια … ώθηση … θάρρος για να κάνω όλα αυτά. Με συγκινείτε βαθιά και κάθε φορά με ανακαλύπτω ακόμη περισσότερο … Σας ευχαριστώ θερμά … μέσα από την καρδιά μου….
Όλοι γνωρίζουμε, πως για να φτάσει κάποιος να είναι στην γραμμή εκκίνησης ,ιδιαίτερα αυτού του αγώνα , είναι μια πολύ μεγάλη επιτυχία που κρύβει μέσα της πολύ μεγάλη προσπάθεια, γενναιότητα, θάρρος και γενικότερα , με μια λέξη θα πω , ‘’θυσίες’’…..!
Λοιπόν, είχα την Τύχη με το μέρος μου – όπως και αρκετοί ακόμη Έλληνες δρομείς – και τον Μάρτιο κληρώθηκα να λάβω μέρος στον αγώνα , που –όπως γνωρίζουμε όλοι όσοι εμπλεκόμαστε – γίνεται την τελευταία Παρασκευή του Σεπτεμβρίου, κάθε χρόνο !! Είχα στείλει τον …κατάσκοπό μου (!!!) και ήταν παρών στην κλήρωση και μόλις ακούστηκε το ονοματεπώνυμό μου , με ενημέρωσε άμεσα!
Από την επόμενη ημέρα , άρχισε ο…’’σχεδιασμός’’ για τον αγώνα , σε πολλαπλά επίπεδα , θα τολμήσω να γράψω ! Πάνω στο τραπέζι του σπιτιού μας , στήθηκε μόνιμα σχεδόν , ένα …σημειωματάριο, που κατέγραφα ανά πάσα στιγμή , ότι μου έρχονταν στο νου και αφορούσε τον αγώνα . Επιπλέον , πρόσεχα κάπως καλύτερα την διατροφή μου, να μην πάρω άλλο βάρος και αν είναι δυνατόν να χάσω και το κάτι τις !!!
Παράλληλα , άρχισαν και οι προπονήσεις να είναι πιο …’’ζωντανές’’ . Κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια –ίσως να ακούγεται κάπως αυτό, αλλά ισχύει – μπορώ να πω για να πηγαίνω όσο γίνεται και πιο αργά …Για να προσαρμόζομαι στον ρυθμό του αγώνα …
Τον Μάιο , έτρεξα και τον απλό Ευχίδειο (107,5 χιλ), ως τεστ , να δω σε τι δρομική κατάσταση είμαι και ευτυχώς όλα πήγαν πολύ καλά και ενισχύθηκε πιο πολύ η αυτοπεποίθησή μου !! Από τον Μάιο και μετά ακολούθησε μια προπόνηση που δεν έχει σχέση καμία με τις προπονήσεις των συνηθισμένων αγώνων που γνωρίζουμε !! Περιελάβανε αρκετές ασκήσεις γυμναστικής που για εμένα ήταν… βαρετές !! Φυσικά τις εφάρμοζα όσο μπορούσα !!! Μεταξύ μας , μερικές φορές εύρισκα μερικές ‘’δικαιολογίες’’ να μην τις κάνω , αλλά τις περισσότερες φορές τις εκτελούσα και ευτυχώς μετά από λίγο καιρό , βλέποντας την βελτίωση ορατά στο σώμα μου , χαιρόμουν πολύ και έπαιρνα θάρρος να τις επαναλάβω την επόμενη φορά !!! Τα τρεξίματα κι αυτά , ήταν σε σχεδόν καθημερινή βάση και στο μυαλό μου σκεφτόμουν ότι ‘’έρχεται και καλοκαίρι –θα λιώσουμε ΄΄!! Ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες , όποτε με βοηθούσαν οι ημέρες και ήταν πολλά τα χιλιόμετρα , πήγαινα για προπόνηση πολύ πρωινές ώρες –π.χ. εγερτήριο ώρα 4 !! – για να κερδίζω δροσιά κ χρόνο από την ημέρα που έρχονταν ! Αυτό βέβαια σήμαινε πως το προηγούμενο βράδυ θα έπρεπε να αποσυρθώ νωρίς στα ιδιαίτερα δωμάτια (!!!) για ξεκούραση , ύπνο κ.α.. Έπρεπε να αφήνω την παρέα στην γεμάτη από κόσμο πλατεία από αρκετά νωρίς , να δέχομαι σιωπηλά , αγόγγυστα και με χαμόγελα, τα όποια πειραχτικά σχόλια μου έλεγαν … και με βαριά καρδιά το εφάρμοζα !! Τις υπόλοιπες ημέρες με τα λίγα ( λέμε τώρα! ) χιλιόμετρα , έτρεχα τα απογεύματα , μετά το πέρας της εργασίας .
Υπήρξαν φυσικά φορές που δεν επιθυμούσα να πάω να προπονηθώ , αλλά έσκυβα το κεφάλι και πήγαινα …Μερικές φορές , ευτυχώς με ‘’τραβούσαν’’, εν αγνοία τους , κάποιοι φίλοι δρομείς που είχαν έρθει στα μέρη μου για διακοπές και έρχονταν μαζί μου να τρέξουν μέρος η όλη την προπόνηση της ημέρας και τους ευχαριστώ πολύ για το καλό που μου έκαναν !! Με ρωτούσαν, τι θα τρέξεις σήμερα ? Εγώ αρχικά , είχα σκοπό να μην πάω λόγω βαρεμάρας , αλλά για να μην τους χαλάσω την επιθυμία , υπέκυπτα και…πήγαινα !!!
Επειδή αρκετοί φίλοι με ρωτούσαν ,να σας πω ότι δεν έτρεξα νύχτες , δεν έτρεξα μεσάνυχτα , ούτε διπλές η τριπλές προπονήσεις , κ.α….
Ο καιρός περνούσε … οι τυπικές διαδικασίες ολοκληρώνονταν σιγά σιγά …Ήμουν σε καθημερινή σχεδόν επικοινωνία με τον συνοδό που θα είχα στον αγώνα .
Ο συνοδός μου , ο Θανάσης , είναι ένας άνθρωπος … μοναδικός θα τολμήσω να γράψω ! Πολλά θα μπορούσα να γράψω για τον Θανάση – δεν είναι του θέματός μας όμως !! χα χα !! Χωριανός και γείτονας μου τα…παλιά τα χρόνια (!!!) ,πολύ καλός φίλος και δρομέας και πριν λίγα χρόνια τον πάντρεψα !!! Πολύ παθιασμένος με τον εν λόγω αγώνα , πέρυσι είμασταν μαζί ως συνοδοί , και …αδιαπραγμάτευτο το θέμα του συνοδού στον (μελλοντικό) αγώνα μου !!!!! Από πέρυσι , επιστρέφοντας από το Σπάρταθλο μου είπε : ‘’ Είτε ως θεατές , είτε ως συνοδοί σε κάποιον, είτε σαν τρέξεις θα είμαστε πάλι εδώ .Δεν συζητώ το ποιος θα είναι συνοδός σου αν κληρωθείς !!!’’ !!
Κάθε μέρα σχεδόν μιλούσαμε και οργανωνόμαστε …Τον ενημέρωνα για την έκβαση της προπόνησης , εντοπίζαμε μικροπροβλήματα , διάφορες ‘’ατέλειες’’ ( και από την προηγούμενη φορά – 2016 – που είχα τρέξει –αλλά δεν το τερμάτισα ) και βρίσκαμε την λύση τους … Διαβάζαμε τους κανονισμούς του αγώνα , που είχε θεσπίσει η Διοργάνωση …να μην εκτεθούμε κάπου και κινδυνέψουμε…
Ένα μήνα πριν , έκανα και τις ιατρικές εξετάσεις μου , να δω που βρισκόμουν … όλα ευτυχώ; ήταν μια χαρά !!!
Δύο εβδομάδες πριν τον αγώνα ,άρχισα υπό τα γραφόμενα του μπλοκ μου που είχα πάνω στο τραπέζι , να μαζεύω με ιεροτελεστία, τα πράγματα : Ρούχα αγώνος ( για όλες τις καιρικές συνθήκες ) , παπούτσια , το φαρμακείο μας , τους χυμούς μου , τα αξεσουάρ μας κ.α. Επίσης έφτιαξα και το πλάνο μας , πως θα κινηθούμε , που θα αλλάξω (ίσως ) παπούτσια , που θα χρειαστώ τα μακρυμάνικά μου ρούχα , τον φακό μου κλπ !! Αν και γνώριζα πολύ καλά πως υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην τηρηθεί. Άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη βλέπετε !!!
Ένιωθα πολύ σίγουρος για μένα …πως πολύ δύσκολα δεν θα τα κατάφερνα . Είχα μεγάλη αυτοπεποίθηση , το πίστευα πολύ πως θα το καταφέρω . Όμως δεν το ομολογούσα , διότι μέσα μου είναι βαθιά χαραγμένο , αλησμόνητο πάντα , ένα …ρητό που αφορά αυτόν μόνο τον αγώνα: ‘’ Το Σπάρταθλο έχει ένα δεδομένο : Δεν έχει δεδομένα !!’’ Τίποτα δεν σου εξασφαλίζει τον τερματισμό στο άγαλμα του Λεωνίδα . Ούτε η καλύτερη προπόνηση , ούτε αν θα είσαι … ελαφρύτερος(!!!) , ούτε αν ο καιρικές συνθήκες είναι αίσιες κλπ κλπ . Και αυτό διότι έχω δει πολλά στα – λιγοστά έστω ! – χρόνια παρουσίας μου σε αυτόν τον αγώνα (είτε ως θεατής , η συνοδός , η συμμετέχων) και έχω διαβάσει περισσότερα .
Την τελευταία εβδομάδα , άρχισα να εφοδιάζω το σώμα με φαγητό: Μακαρονάδες , ρύζι , βραστές πατάτες , νερό μπόλικο , κλπ. Την παραμονή του αγώνα έφτιαξα μερικές βραστές πατάτες να τις έχουμε μαζί σε περίπτωση που χρειαστούν…
Το πρωί Πέμπτης ,πήγα και παρέλαβα τον αριθμό μου , αντάμωσα αγαπημένους φίλους δρομείς , εθελοντές , συνοδούς . Αστειευόμασταν , γελούσαμε , ευχόμασταν τις καλύτερες ευχές …Άφησα κι ένα σακουλάκι με έναν χυμό , για το πρώτο drop bag μου , στο 13ο χιλ στην θέση Σκαραμαγκά . Κι αυτό διότι υπέθεσα ότι ο συνοδός μου δεν θα με προλάβαινε στην αρχή να με εφοδιάσει , όπως και συνέβη !!
Το απόγευμα παρακολουθήσαμε την καθιερωμένη ενημέρωση , απαντήθηκαν ερωτήσεις , απορίες … Οι Διοργάνωση φαίνονταν να τα έχει όλα υπό έλεγχο … Φυσικά σε τέτοιου μεγέθους αγώνα , είναι λογικό θαρρώ να υπάρξουν και ατέλειες που εντοπίζονται και θέλω να πιστεύω πως διορθώνονται στο μέλλον !!
Και αργότερα έκανα μία …’’ξενάγηση’’ στον συνοδό μου Θανάση: Του έδειξα τι είχα φορτώσει στο αμάξι , που ήταν τα ρούχα , που τα παπούτσια , τα τρόφιμα , κ.α. Όλα τα είχα βάλει σε διαφορετικού χρώματος τσάντες για καλύτερο κ γρήγορο εντοπισμό!!!
Το βράδυ , παραμονή του αγώνα, δειπνήσαμε παρέα και λέγαμε για τις τελευταίες λεπτομέρειες!!
